ਇਹੁ​ਸਰੀਰੁ​ਜਜਰੀ​ਹੈ​ਇਸ​ਨੋ​ਜਰੁ​ਪਹੁਚੈ​ਆਏ​॥ ਗੁਰਿ​ਰਾਖੇ​ਸੇ​ਉਬਰੇ​ਹੋਰੁ​ਮਰਿ​ਜੰਮੈ​ਆਵੈ​ਜਾਏ​॥ ਹੋਰਿ​ਮਰਿ​ਜੰਮਹਿ​ਆਵਹਿ​ਜਾਵਹਿ​ਅੰਤਿ​ਗਏ​ਪਛੁਤਾਵਹਿ​ਬਿਨੁ​ਨਾਵੈ​ਸੁਖੁ​ਨ​ਹੋਈ​॥ ਐਥੈ​ਕਮਾਵੈ​ਸੋ​ਫਲੁ​ਪਾਵੈ​ਮਨਮੁਖਿ​ਹੈ​ਪਤਿ​ਖੋਈ​॥ ਜਮ​ਪੁਰਿ​ਘੋਰ​ਅੰਧਾਰੁ​ਮਹਾ​ਗੁਬਾਰੁ​ਨਾ​ਤਿਥੈ​ਭੈਣ​ਨ​ਭਾਈ​॥ ਇਹੁ​ਸਰੀਰੁ​ਜਜਰੀ​ਹੈ​ਇਸ​ਨੋ​ਜਰੁ​ਪਹੁਚੈ​ਆਈ​॥੧॥ ਕਾਇਆ​ਕੰਚਨੁ​ਤਾਂ​ਥੀਐ​ਜਾਂ​ਸਤਿਗੁਰੁ​ਲਏ​ਮਿਲਾਏ​॥ ਭ੍ਰਮੁ​ਮਾਇਆ​ਵਿਚਹੁ​ਕਟੀਐ​ਸਚੜੈ​ਨਾਮਿ​ਸਮਾਏ​॥ ਸਚੈ​ਨਾਮਿ​ਸਮਾਏ​ਹਰਿ​ਗੁਣ​ਗਾਏ​ਮਿਲਿ​ਪ੍ਰੀਤਮ​ਸੁਖੁ​ਪਾਏ​॥ ਸਦਾ​ਅਨੰਦਿ​ਰਹੈ​ਦਿਨੁ​ਰਾਤੀ​ਵਿਚਹੁ​ਹੰਉਮੈ​ਜਾਏ​॥ ਜਿਨੀ​ਪੁਰਖੀ​ਹਰਿ​ਨਾਮਿ​ਚਿਤੁ​ਲਾਇਆ​ਤਿਨ​ਕੈ​ਹੰਉ​ਲਾਗਉ​ਪਾਏ​॥ ਕਾਂਇਆ​ਕੰਚਨੁ​ਤਾਂ​ਥੀਐ​ਜਾ​ਸਤਿਗੁਰੁ​ਲਏ​ਮਿਲਾਏ​॥੨॥ ਸੋ​ਸਚਾ​ਸਚੁ​ਸਲਾਹੀਐ​ਜੇ​ਸਤਿਗੁਰੁ​ਦੇਇ​ਬੁਝਾਏ​॥ ਬਿਨੁ​ਸਤਿਗੁਰ​ਭਰਮਿ​ਭੁਲਾਣੀਆ​ਕਿਆ​ਮੁਹੁ​ਦੇਸਨਿ​ਆਗੈ​ਜਾਏ​॥ ਕਿਆ​ਦੇਨਿ​ਮੁਹੁ​ਜਾਏ​ਅਵਗੁਣਿ​ਪਛੁਤਾਏ​ਦੁਖੋ​ਦੁਖੁ​ਕਮਾਏ​॥ ਨਾਮਿ​ਰਤੀਆ​ਸੇ​ਰੰਗਿ​ਚਲੂਲਾ​ਪਿਰ​ਕੈ​ਅੰਕਿ​ਸਮਾਏ​॥ ਤਿਸੁ​ਜੇਵਡੁ​ਅਵਰੁ​ਨ​ਸੂਝਈ​ਕਿਸੁ​ਆਗੈ​ਕਹੀਐ​ਜਾਏ​॥ ਸੋ​ਸਚਾ​ਸਚੁ​ਸਲਾਹੀਐ​ਜੇ​ਸਤਿਗੁਰੁ​ਦੇਇ​ਬੁਝਾਏ​॥੩॥ ਜਿਨੀ​ਸਚੜਾ​ਸਚੁ​ਸਲਾਹਿਆ​ਹੰਉ​ਤਿਨ​ਲਾਗਉ​ਪਾਏ​॥ ਸੇ​ਜਨ​ਸਚੇ​ਨਿਰਮਲੇ​ਤਿਨ​ਮਿਲਿਆ​ਮਲੁ​ਸਭ​ਜਾਏ​॥ ਤਿਨ​ਮਿਲਿਆ​ਮਲੁ​ਸਭ​ਜਾਏ​ਸਚੈ​ਸਰਿ​ਨਾਏ​ਸਚੈ​ਸਹਜਿ​ਸੁਭਾਏ​॥ ਨਾਮੁ​ਨਿਰੰਜਨੁ​ਅਗਮੁ​ਅਗੋਚਰੁ​ਸਤਿਗੁਰਿ​ਦੀਆ​ਬੁਝਾਏ​॥ ਅਨਦਿਨੁ​ਭਗਤਿ​ਕਰਹਿ​ਰੰਗਿ​ਰਾਤੇ​ਨਾਨਕ​ਸਚਿ​ਸਮਾਏ​॥ ਜਿਨੀ​ਸਚੜਾ​ਸਚੁ​ਧਿਆਇਆ​ਹੰਉ​ਤਿਨ​ਕੈ​ਲਾਗਉ​ਪਾਏ​॥੪॥੪॥