ਅੰਤਰਿ​ਅਗਿਆਨੁ​ਭਈ​ਮਤਿ​ਮਧਿਮ​ਸਤਿਗੁਰ​ਕੀ​ਪਰਤੀਤਿ​ਨਾਹੀ​॥ ਅੰਦਰਿ​ਕਪਟੁ​ਸਭੁ​ਕਪਟੋ​ਕਰਿ​ਜਾਣੈ​ਕਪਟੇ​ਖਪਹਿ​ਖਪਾਹੀ​॥ ਸਤਿਗੁਰ​ਕਾ​ਭਾਣਾ​ਚਿਤਿ​ਨ​ਆਵੈ​ਆਪਣੈ​ਸੁਆਇ​ਫਿਰਾਹੀ​॥ ਕਿਰਪਾ​ਕਰੇ​ਜੇ​ਆਪਣੀ​ਤਾ​ਨਾਨਕ​ਸਬਦਿ​ਸਮਾਹੀ​॥੧॥ ਮਃ​੪​॥ ਮਨਮੁਖ​ਮਾਇਆ​ਮੋਹਿ​ਵਿਆਪੇ​ਦੂਜੈ​ਭਾਇ​ਮਨੂਆ​ਥਿਰੁ​ਨਾਹਿ​॥ ਅਨਦਿਨੁ​ਜਲਤ​ਰਹਹਿ​ਦਿਨੁ​ਰਾਤੀ​ਹਉਮੈ​ਖਪਹਿ​ਖਪਾਹਿ​॥ ਅੰਤਰਿ​ਲੋਭੁ​ਮਹਾ​ਗੁਬਾਰਾ​ਤਿਨ​ਕੈ​ਨਿਕਟਿ​ਨ​ਕੋਈ​ਜਾਹਿ​॥ ਓਇ​ਆਪਿ​ਦੁਖੀ​ਸੁਖੁ​ਕਬਹੂ​ਨ​ਪਾਵਹਿ​ਜਨਮਿ​ਮਰਹਿ​ਮਰਿ​ਜਾਹਿ​॥ ਨਾਨਕ​ਬਖਸਿ​ਲਏ​ਪ੍ਰਭੁ​ਸਾਚਾ​ਜਿ​ਗੁਰ​ਚਰਨੀ​ਚਿਤੁ​ਲਾਹਿ​॥੨॥ ਪਉੜੀ​॥ ਸੰਤ​ਭਗਤ​ਪਰਵਾਣੁ​ਜੋ​ਪ੍ਰਭਿ​ਭਾਇਆ​॥ ਸੇਈ​ਬਿਚਖਣ​ਜੰਤ​ਜਿਨੀ​ਹਰਿ​ਧਿਆਇਆ​॥ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ​ਨਾਮੁ​ਨਿਧਾਨੁ​ਭੋਜਨੁ​ਖਾਇਆ​॥ ਸੰਤ​ਜਨਾ​ਕੀ​ਧੂਰਿ​ਮਸਤਕਿ​ਲਾਇਆ​॥ ਨਾਨਕ​ਭਏ​ਪੁਨੀਤ​ਹਰਿ​ਤੀਰਥਿ​ਨਾਇਆ​॥੨੬॥